Ο κόσμος του παραλόγου ξεκινά από εκεί που τελειώνει εκείνος της Δικαιοσύνης.
Αφαίρεσε την δικαιοσύνη από μια κοινωνία και θα ‘χεις την κόλαση.
Η θέληση για δικαιοσύνη προάγει πάντα τον πολιτισμό, την ελευθερία και την ευημερία. Η θέληση για εξουσία προκαλεί μόνο βαρβαρότητα, αγριότητα και ανελευθερία.
Ένας πολιτικός που σκέφτεται με όρους δικαιοσύνης «είναι ένας ονειροπαρμένος». Οι «ρεαλιστές» σκέφτονται με όρους συμφέροντος. Το κακό δεν είναι ότι έτσι σκέφτονται οι δεύτεροι για τον πρώτο και αντιστοίχως για τον εαυτό τους, αλλά ότι έτσι σκέφτεται η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων.
Τα πράγματα δεν αλλάζουν από μόνα τους. Αν αγανακτείς για την αδικία που υφίστασαι εσύ και ο περισσότερος κόσμος μέσα σ’ αυτόν τον άδικο κόσμο των κοινωνικών και πολιτικοοικονομικών ανισοτήτων, γίνε πιο δίκαιος προς τον εαυτό σου και προς τους άλλους.
Η δικαιοσύνη δεν θα φυτρώσει από το τίποτα. Μόνο αν την επικαλεστούμε. Κι αυτό γίνεται με τον αγώνα μας γι’ αυτήν.
Σε ένα επιστημονικό πείραμα δίνουν στον ένα πίθηκο μπανάνα και στον άλλο ένα άνοστο λαχανικό (χωρίς να έχει κάνει κάτι για να τιμωρηθεί). Αυτός αγανακτεί και αρχίζει να χτυπάει το κλουβί από την αίσθηση της αδικίας που αισθάνεται.
Τότε ο δεύτερο πίθηκος κόβει και του δίνει την μισή του μπανάνα. Τα συμπεράσματα δικά σας. Αν είστε τυχεροί θα το βρείτε μάλλον εύκολα στο Utube.
Η δικαιοσύνη δεν είναι μια φανταστική αξία, μια «πλατωνική ιδέα». Αν ο εργοδότης σου σου μειώσει χωρίς λόγο τον μισθό, αν σου επιτεθούν στο σπίτι σου και σε ληστέψουν ή χτυπήσουν και την οικογένειά σου, αν σε βρίσουν ενώ έχεις δίκιο και ο άλλος ολοφάνερα άδικο, αυτή η φαντασιακή πλατωνική κατασκευή της ιδέας της δικαιοσύνης θα κάνει όλο σου το είναι να αγανακτά.
Γι’ αυτό ωραίες οι εύκολες αποφάνσεις και απομυθοποιήσεις, μας κάνουν να αισθανόμαστε υπεράνω ακόμη και ενός Πλάτωνα, αλλά ας είμαστε πιο προσεχτικοί στο τι απομυθοποιούμε.
Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή γιατί δεν θέλει να κάνει διακρίσεις. Το δίκαιο είναι δίκαιο σου λέει.
Η ανθρώπινη δικαιοσύνη είναι τυφλή ως προς το δίκαιο του ανίσχυρου. Ευτυχώς όχι πάντα.
Σε μια τέτοια περίπτωση πάντα θα βρεθούν κάποιοι που θα καταστήσουν ανίσχυρο τον δικαστή που αμφισβήτησε το «δίκαιο» του ισχυρού.
Μπερδεύουμε την Δικαιοσύνη με την ανθρώπινη εντύπωση γι’ αυτήν που επιβάλλεται ως δίκαιο από την κάθε πολιτεία. Κατά βάθος οι έστω και λίγο έξυπνοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι ένας νόμος είναι άδικος και ένας άλλος όχι, γιατί έχουν μια ενδόμυχη αντίληψη της ιδέας της Δικαιοσύνης.
Αυτό που μας χωρίζει από την αληθινή Δικαιοσύνη είναι το συμφέρον μας. Α, συγγνώμη ξέχασα… και το ό,τι η πρώτη είναι μια πλατωνική ιδέα ενώ το δεύτερο είναι ρεαλισμός.
Η πραγματική δικαιοσύνη είναι αυτή της ανιδιοτελούς αγάπης. Η αγάπη είναι η λογική των σχέσεων. Χωρίς αυτήν όλες οι σχέσεις αποδομούνται. Ο άνθρωπος που αγαπά έναν άλλον άνθρωπο δεν μπορεί να τον αδικήσει. Εκτός και αν αγαπά περισσότερο το συμφέρον του (που πάει να πει ότι ποτέ δεν τον αγάπησε πραγματικά).
Ο περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται την δικαιοσύνη ως τιμωρία. Για τούτο και η τιμωρία του είναι να αντιλαμβάνεται την δικαιοσύνη ως τιμωρία.
Η ανώτατη πράξη δικαιοσύνης είναι να τιμωρείσαι με θάνατο άδικα, γιατί έκανες το ορθό και αυτό που σου επέβαλε η αγάπη σου για την αλήθεια και τον κόσμο. Η αίσχιστη πράξη δικαιοσύνης είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα!
Χιλιάδες χρόνια η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται: σφαγές, βαρβαρότητα και αγριότητα που γεννάται από την μαύρη μήτρα του συμφέροντος που γονιμοποίησε η επιθυμία για εξουσία – κυριαρχία.
Ο άνθρωπος τελικά προτιμά την δυστυχία. Ποια είναι η αιτία του σαδομαζοχισμού του; Άντε να μιλήσεις τώρα για δικαιοσύνη. Την μία την κάνουμε πρόταγμα και την άλλη σφάζουμε εν αδίκω. Εδώ θα μου πεις οι άλλοι το έκαναν με την Αγάπη…
«Η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη». Στην φράση αυτή ένας δικηγόρος, που υπήρξε και αντιπρόεδρος της Βουλής και υπουργός, νυν βουλευτής, έσκασε στα γέλια. «Γιατί δεν είναι έτσι;» Τον ρώτησε ο δημοσιογράφος και η αποστομωτική πάντα γελαστή απάντηση: «Εσείς το πιστεύετε;»
Μην βιαστείτε να τον καταδικάσετε. Μπράβο του έστω και τόσο αργά. [Περιστατικό που έγινε μόλις πριν λίγες μέρες. Ο πολιτικός ήταν ο κος Τζαβάρας από την Νέα Δημοκρατία].
«Όλα εδώ πληρώνονται.» Σταμάτησα με ενδιαφέρον για να διαβάσω παρακάτω:
«Και οι λογαριασμοί του τηλεφώνου και του νερού και του ηλεκτρικού ρεύματος»
Ασίνης Σιγανός
